Föstudagur númer fimm er mættur.

Og við voffan búnar að virða fyrir okkur morguninn. Í morgun var svo sannarlega farið að birta þegar við vorum í spássitúrnum okkar.

Og þvílík vika er þetta búin að vera. Æsseif vonandi loksins búið. Steingrímur orðinn eins og Ragnar Reykás, ekki að það sé nokkuð nýtt, forsetinn segir ekki baun. Allir fagna og allir þykjast hafa haft rétt fyrir sér, þrátt fyrir alla samninga bla bla bla. Ég er bara nokkuð kát með að loksins sé komið á hreint að ég skuldaði ekki þessum Bretum og Hollendingum baun, ég nefnilega man bara alls ekki eftir þvi að hafa fengið krónu eða evru að láni hjá nokkrum manni hinum megin við hafið.

Það er eiginlega dálítið fyndið að fylgjast með þessu fólki við Austurvöllinn. Jafnvel þeir sem voru algjörlega á móti því að fara með æsseifið fyrir dómstóla, berja sér á brjóst og reyna að gera sig að hetjum málsins. Mér finnst tími til kominn að gera bara sirka einn sjónvarpsþátt, þar sem sýnd eru ummæti hinna og þessara þegar æsseifið var að gleypa okkur öll. Munið það komu ekki tvær kerlingar eða karlar saman án þess að æsseifið væri krufið til mergjar. Konum var hent út úr búðum á Strikinu í Köben, Bretar hreyttu ónotum í "alla" ferðamenn og allir Hollendingar hötuðu okkur. En núna er loksins komið í ljós að kaupmaðurinn á Strikinu var bara fól, Bretarnir kannski búnir að fá sér einum of marga pænta á kránni og Hollendingarnir bara súrir út af einhverju öðru. Við höfðum rétt fyrir okkur.

Þetta finnst mér að minnsta kosti.