Kolkreisí veður

Það er rauð veðurviðvörun í gangi núna, sumsagt hér fyrir utan gluggann er hávaða skrabmans rok og mér sýnist rigningin, eða kannski er þetta slydda, vera á fleygiferð.  Hvað er þá betra en að sitja við eldhúsgluggann með kaffibolla og blogga?  Ég veit um fátt.  Núna eru bara fréttir um veðrið og finnst mér það góð tilbreyting.  Ekki eitt bofs um "veiruna", sem er ágætis tilbreyting.  Ekki er ennþá farið að gjósa í Grindavík.  Ekki veit ég hvað fréttamennirnir geta hellt sér í þegar lygnir, "veiran" orðin að svæsinni pest og lítil hætta á að Grindavík gjósi gosi sem væntanlega varir í 400 ár.  En það verður sko örugglega eitthvað.  Það verður örugglega eitthvað neikvætt og hræðilegt, sem getur drepið okkur öll, svei mér þá.  Gerist aldrei neitt jákvætt?  gerist aldrei neitt skemmtilegt hjá neinum nema honum Magnúsi Hlyni?  ekki mikil hætta á að hann finni leiðinlegar fréttir.

Í tilefni allrar þessarar neikvæðni skráði ég mig á námskeið um daginn.  Það er reyndar bara einn þátttakandi, ég.  Kennarinn er ekki af verri endanum,  ég.  Námsefnið er  mjög merkilegt,  ég er á námskeiði á hverjum degi að vera jákvæðari.  Verð að viðurkenna að stundum er fjári erfitt að vera á þessu námskeiði, þar sem umhverfið er svo fast í neiðkvæðni að hið hálfa væri miklu meira en nóg.  Námskeiðið verður vonandi dálítið langt,  það stendur yfir alveg þangað til ég loka augunum í síðasta skipti.  Ég vona svo sannarlega að ég falli ekki.  Ég nefnilega ímynda mér að það hljóti að vera töluvert gleðilegra fyrir bæði mig og þá sem umgangast mig ef ég er jákvæð og reyni að sjá það jákvæða í fari annarra.  

Valentínusardagurinn er í dag.  Yndislegur dagur, dagur ástarinnar.  Uss ég heyri í ykkur sumum.....   bahhhh humbug,  ég ætla ekki að taka upp einhverja hallærislega Ameríska siði,  neibb ég ætla að graðka í mig súrum pungum og fjargviðrast yfir Kana siðum.  En þessi dagur er langt frá því Amerískur,  þetta er margra margra alda siður að halda upp á dag ástarinnar, vissulega er hann hátt skrifaður í Ameríkunni en hann fluttist þangað með evrópubúum margt fyrir löngu.  Ég ætla svo sannarlega að knúsa gamlann minn þegar hann kemur heim og ef ég kemst út í búð, ætla ég að kaupa eitthvað krúttlegt fyrir hann líka.