LANDSBANKINN, sendi mér bréf,,,

og bað mig um að skutlast til sín og láta þá fá afrit af persónuskilríkjum mínum, vegna þess að ég væri í forsvari fyrir fyrirtæki sem væri í viðskiptum við Landsbankann og vegna laga um FJÁRMÖGNUN HRYÐJUVERKA OG PENINGAÞVÆTTI bæri mér skylda til þess.

Ég kannast ekki við að vera í forsvari fyrir fyrirtæki sem hafa nokkur viðskipti við Landsbankann og þess vegna hringdi ég í fyrirtækjasvið bankans og bar mig upp við konuna sem þar svaraði.  Hm hm hm  ég setti aumingja konuna í pínu vanda þegar ég kannaðist ekki við viðskipti mín við Landsbankann.  Hún lét athuga málið og kom til baka með þá niðurstöðu að ég væri í forsvari fyrir fyrirtæki, eins og ég vissi það ekki, en það/þau fyrirtæki væru nú ekki í viðskiptum við Landsbankann.  Akkurat það sem ég vissi mætavel.  Afhverju þarf ég þá að láta Landsbankanum í té afrit af persónuskilríkjum mínum?  Þarna kom ég við pínu viðkvæman punkt hjá konukrílinu,  hún varð pínu önug og eiginlega sagði "af því bara ".  Hún vildi alls ekki segja mér vegna hvaða fyrirtækja bankinn vildi endilega fá persónuskilríkin mín og þegar ég harðneitaði að fara í "næsta" útibúð Landsbankans varð hún bara drullufúl.´

Og það varð ég líka og fann á vef Landsbankans einhvern sem heitir "umboðsmaður viðskiptavina" og sendi honum bréf  sem ég vona að mér takist að láta fylgja hérna með  :)

Ég er kannski bara svona fúl en mér dettur ekki í hug að láta Landsbankann fá nokkrar upplýsingar um mig. 

Er þetta ekki bankinn sem er búinn að koma mér, dætrum mínum og væntanlegum börnum þeirra í ábyrgð fyrir þeirra óábyrgu og, að því mér finnst, glæpsamlegu athæfi?  það stóð í bréfinu "fjármögnun hryðjuverka"  voru ekki sett á Landsbankann hryðjuverkalög? 

Ok ég veit að núna heitir þessi banki NBI hf (Landsbankinn), en það er sama gamla logoið á bréfinu og í mínum huga er þetta bara svona circa sami munurinn og að kalla kúk skít..... 

Bæ ðe vei, þar sem fyrrverandi "eigendur" Landsbankans, þeir virðulegu Björgólfsfeðgar eru búnir að gera "Nýja" Kaupþingi tilboð um að greiða 50% (tops) af skuldum sínum ætla ég að senda mínum banka samsvarandi tilboð.  Reyndar skulda ég engum banka neitt, en ég skulda Íbúðalánasjóði og ríkið á hann og ríkið á Nýja Kaupþing svo það hlýtur að vera sami rassinn undir báðum.

En ég verð að segja að ég hlakka mikið til að fá svarið frá "umboðsmanni viðskiptavina" Landsbankans....... sorry NBI hf (Landsbankinn)


Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

Förum heim á morgun.

Norwich er búin að vera æðisleg.  Fyrir utan veðrið.  Fyrir utan kannski yndislegu gestgjafana okkar, sem eru alveg að éta okkur með yndislegheitum.  Þið einleigu bloggaðánendur mínir vitið kannski að ég er ekkert sérstaklega "people person".  Well nema hvað á hverjum morgni þurfum við að gefa skýrslu, hvað var gert í gær..... o s frv.

Erum búin að hitta Lísu og family og John, Janet og family.  Frábært að eiga fjölskyldu hérna, áttum tvær yndslegar kvöldstundir með sitthvorri fjölskyldunni.  Á morgun ætlum við svo að hitta Lísu í hádeginu áður en við höldum af stað til Manchester..  dálítið langur túr, en ég hef nú ekki verið þekkt fyrir að vera sleip í landafræði.  Hélt að það væri ca jafn langt frá London og Manchester og hingað, en það munar ca 100%.  Við erum þó heppin að vélin okkar fer ekki fyrr en annað kvöld. 

Við eum búin að golfa á 4 golfvöllum hérna í Norwich.  Mjög ólíkir vellir og hver með sínu sniði.  Kannski merkilegasti völlurinn sem við siluðum var Royal Norwich Golf course.  Hann var opnaður 1893 og endurnýjaður 1924.  Spáið í það 1924......

Erum búin að eiga yndislegan tíma hérna í Norwich og hlökkum til að koma hingað eftir 5 ár í síðasta lagi.  Held samt að næst þá fljúgum við til London.

Hvernig væri svo að kommenta???


Gift í 30 ár!!

Í dag er dagurinn sem varð þess valdandi að við erum hérna í Norwich.  Í dag eru 30 ár síðan við gifum okkur í Norwich City Hall ásamt hommaparinu Barry og Peter, vinum okkar.

Við héldum uppá daginn með því að fara í golf.  Er það ekki alveg tilvalið fyrir okkur.  Gamli valdi völlinn og það var ekki slæmt val.  Royal Norwich golf club.  Þessi völlur er búinn að vera þarna síðan 1893, var reyndar endunýjaður alveg 1924 !!!   Algjörlega flottur völlurl,  hann fór reyndar frekar illa með frúna en ég var skælbrosandi þegar hringnum var lokið. 

Eftir ljómandi hádegismat í klúbbhúsinu keyrðum við um gamlar slóðir og nutum Norwich í ágætis veðri, ekki kannski bongo en bara ljómandi veðri.

Þegar við svo komum heim á B&B ið okkar voru Kate og John (gestgjafarnir okkar) búin að setja hvítvín, tvö glös, konfekt og kort inní herbergið okkar og þá komumst við að því að við eigum "perlu" brúðkaup í dag.

Í kvöld ætlum við svo að fara á japanskan stað, það finnst okkur svo gaman.

Kommentið nú.......  er hætt, þarf að fara að knúsa gamlann minn


Erum komin til Norwich.

Við gömlu erum aldeilis búin að skemmta okkur frábærlega það sem er af fríinu.  Eftir leiðinlega seinkun á brottför, hittum við yndislegan bílaleigumanninn og við komumst klakklaust af stað.  Linda var búin að panta fyrir okkur gistingu og nú var að finna hana í myrkrinu og rigningunni.  Við brunuðum af stað og viti menn eftir tæpa tvo tíma og sveitavegi fundum við staðinn,  við erum nú algjörlega frábærir ferðamenn,,,,,,....   þar biðu Linda og Nick en klukkan orðin hálf þrjú að nóttu svo við í koju fljótt og takið eftir það er rigning.  Vöknuðum á laugardagsmorgun og takið eftir, það er rigning. Létum það ekki á okkur fá, við erum nú í fæðingarbæ Shakespere, eða rétt þar fyrir utan.  Skutlum okkur í bæinn og eigum frábæran dag.  Ekki er kvödlið síðra, förum út að borða 4 saman og enná er frábært.  °

En núna erum við komin á ákvörðunarstað og á morgun erum við búin að vera gift í 30 ár.  Norwich er það heillin.  Fundum Bed and Breakfastið okkar og erum ánægð með það.  Erum búin að fá okkur Roast Chicken á pub í nágrenninu, búin að heimsækja Esdelle Street, þar sem eignuðumst fyrsta húsið okkar.  Búin að keyra Magdelan Street....  mmmm þetta er bara veisla.´

Í fyrramálið ætlum við svo að spila golf  á Royal Norwich Golf Club og vitið völlurinn er búinn að vera þarna síðan 1893.   Hlakka mikið til.

Kommentið svo.....  og koma svo  

 Tjá í bili


Reyndar orðið nokkra daga blog, en lesið samt !!!

 

Manchester here we come..... at last

 

Loksins sit ég um borð í þessari líka fínu Icelandair vél.  Afhverju er hún svona fín?  Hún er nefnilega með „gömlu" þægilegu sætunum..

Ekki mikil hætta á rasssæri í þessari stuttu ferð enda eru sætin vel bólstruð og fín, blá og úr taui mmmmm.

Ekki er hægt að hrósa Icelandair fyrir stundvísi í þetta skiptið.  Áætlunin sagði 17:30 en við fórum í loftið 20:10.  Þegar við lendum verður gamli væntanlega að hlaupa eins og fætur toga i bílaleiguna til að ná áður en þeir loka.  Ég hins vegar næ í farangurinnl,  sem bæ ðe vei eru 2 töskur og 2 golfsett í þetta skiptið.  En ekkert væl.  Ég klára það flott       vonandi.

Svo byrjar ævintýrið.  Við vonandi fáum bíl og keyrum til Stratford upon Avon, þið vitið þar sem Shakespere fæddist eða eitthvað....,  þar hittum við Englandssystur gamla, það verður nú alls ekki leiðinlegt og ekki mikil hætta á þögn þar muhahahahahahaha.

Á sunnudaginn höldum við svo til Norwich.  Þar áttum við heima fyrir 30 árum síðan. Það er alltaf yndislegt að koma „heim" til Norwich hef reyndar ekki komið þangað í 5 ár en ég hlakka mikið til.

Blogga meira þegar ég get sett beint á netið.  Er núna í sæti 17A og slæ inn bloggið mitt í Word og skutla þvi svo inn þegar ég kemst í netsamband.

Tjá í bili og kommentið svo einlægir aðdáendur mínir    :=)

 


Flug rapport

Dálítið liðið frá heimkomu og ég allt í einu fattaði að ég var ekki búin að segja ykkur orð frá flugferðinni með flugfrænda.  Er af því að ég var svona skelfingu lostin?  Er það af því þetta var svo frábært að ég vildi ekki deila með neinum?   HM hm hm..... 

Well svona var þetta: Við dálítið sein... Umferðin að drepa okkur.  Við áttum að vera mætt á flugvöllinn kl. 12 og 10 mín í  vorum við ennþá í fúlli umferð, hringi í flugfrænda, allt í lagi segir hann, flugvélin ekki komin úr síðasta túr svo við erum bara róleg og komum á flugvöllinn án vandræða rétt eftur 12.  En það er ennþá engin flugvél.  Við íslendingarnir og flugfrændi þar á meðal höfum hugann  við Eurovision sem er kl. 15 að Floridiskum tíma.   En hann þykist hafa meiri áhyggjur af yfirvofandi þrumuveðri.  Flugvélin bara kemur ekki og flugfrændi fær aðra vél til umráða.  Nú fara leikar að æsast.  Eftir útreikninga og eitthvað ýmislegt annað er ferðafélögunum troðið inní pínlitla vélina, ferðafélagfrúin signir sig og heldur út í óvissuna.......  Við horfum á eftir þeim og bíðum okkar tíma.  Eftir bara smástund kemur frú ferðafélagi, þessi flughrædda, brosandi út að eyrum.  Þetta var æðislegt og drattist út  í vél.....

Við stökkvum af stað.  Eftir smá undirbúning er okkur, mér, gamla og flugfrænda troðið um borð.  Ég hef hlutverk.  Ég á að loka einu hurðinni á flugvélinni þegar flugfrændi gefur skipun.  Ég prufa og gengur bara ágætlega.  Við höldum af stað.  Flott flugtak hjá stráknum!!..  Eitthvað er hann ekki ánægður með klifrið í vélinni, svo hann skellir okkur niður til að hmhmhm geta skellt okkur hærra.  Við fljúgum yfir staði sem við þekkjum svo ljómandi vel á jörðu niðri.  Þetta er ævintýri.  Ég minnist flugferðarinnar með flugbróður fyrir milljón árum síðan.  Stefnan er tekin á hverfið okkar Highlands Reserve.  Vá við tökum beygju yfir hverfinu og sjáum fína húsið okkar úr lofti.  Eitthvað sem mér þykir nú ekki leiðinlegt.    !!!!!   En núna er Eurovision og kannski þrumuveðrið að nálgast svo við höldum til baka á flugvöllin í Kissimee.  Flugfrændi ekki ánægður með hæðina sem hann kemur inn í aðflugið.  Lendingin algjörlega fín en aftur flugfrændi ekki ánægður með hana.   Við knúsum flugfrænda og skutlum okkur í Eurovision...   Þarf nokkuð að segja meira algjörlega frábær dagur,  kærar þakkir flugfrændi.  Og ekki slæmt að hafa á ferilskránni að vera sú fyrsta í fjölskyldunni sem flýg með flugfrænda.


Margt að segja frá.

Á laugardaginn vorum svo önnum kafin að ég hafði ekki nokkra stund til að blogga.  Eftir golfhring eldsnema um morguninn, fórum við að fljúga með flugfrænda.  Það var aldeilis ævintýri.  Ég hef ekki stigið upp í svona litla rellu síðan með flugbróður mínum fyrir ca 1000 árum síðan.  Að sjá hverfið okkar úr lofti var yndislegt og að sjá að fyrir vestan hverfið okkar er ekkert nema skógur alla leið útá strönd.  Vá.

Við þurftum að bruna heim því Eurovision var að byrja og klukkan hjá okkur bara 3.  Helv... umferðin var þung og við höfðum ekki einu sinni tíma til að koma við í búðinni að kaupa okkur snakk og aðrar vistir.  Karlarnir stukku í búðina eftr að Jóhanna Guðrún hafði sungið af stakri prýði.  Um kvöldið var svo yndisleg sjávarréttarveisla í boði karlanna.  Aldeilis yndislegt.

Well svo kom sunnudagurinn.  Þá flugum við eldsnema til New York.  Dásamlegur leigubíllinn sem keyrði okkur í bæinn.  Bílstjórinn var frá Gineu kolsvartur og ekki sleipur í ensku.  Bíllinn mátti nú muna fífil sinn fegri, undarlegir hlykkir í bílskrjóðnum, en hann kom okkur á leðarenda.  Við fundum okkur skoðunarferð og klifruðum um borð.  Djö   var kalt þarna, ég var algjörlega að krókna úr kulda.  En New York er engri borg lík.  Við skoðuðum Ground Zero vel og vandlega og var ég töluvert slegin af mannvonskunni sem þarna var. 

Ekki má gleyma kínastaðnum.  Við stukkum úr strætonum í Canal Street og fundum strax litla sleesy kínabúllu, sneisafulla af kínverjum að borða.  O mæ god, þetta var hræðilegur staður en maturinn var algjörlega frábær mmmmmm.  Ekki Michelin staður en bara gaman að borða svona góðan kínamat.

Well eftir hringinn með strætónum var tími til kominn að skvera sér út á völl.  Þetta virkaði ekki alveg eins og í bíó þið vitið, standa á gangstéttarbrúninni og veifa bíl, einhverra hluta vegna keyrðu þeir alir famhjá okkur.  Loksins stoppaði þó einn og brunaði af stað.  Þetta var nú ekki þolinmóður bílstjóri mæ god.  Á ljósum flautaði gæinn akkurat um leið og græna ljósið kom.  Svo skaust hann á milli bíla af stakri list.  Hérna heima hefði hann verið kallaður brjálaður bílstjóri.  En hann kom okkur í heilu lagi út á völl.

Icelandair kom okkur svo heilu og höldnu heim.  En vitið hvað nýju sætin þeirra eru algjörlega ómögulega óþægileg.


Nú verðum við hátt uppi!!

Við erum nefnilega að fara að fljúga með flugfrænda um hádegi á morgun.  Ég hef nú ekki komið um borð í svona litla rellu síðan ég var bara smástelpa og flaug með flugbróður um himingeiminn.  Þetta verður spennandi.  Við fórum í þyrluflug í góðærinu í fyrra og það var algjörlega frábært svo ég vænti mikils af þessari flugferð.  Allt er svo öðruvísi úr lofti og verður gaman að sjá svæðið hérna úr lofti. 

Svo erum við að fara út að borða með honum Jason í kvöld.  Við ætlum á Kobe stað hérna 20 mín í burtu.  Við höfum ekki hitt Jason í nokkurn tíma og verður spennandi að sjá hvort hann hefur bætt enn meiri mör utan á sig en síðast þegar við hittum hann. 

Núna er glampandi sól og blíða og ég ætla á bekkinn í smá stund það má ekki vannýta þessar sólarstundir sem við eigum eftir, þær eru víst ekki svo margar  :(


Fer að styttast...

Við erum bara alveg að verða búin með fríið okkar.  Ég verð nú að segja að ég er ekki alveg tilbúin að koma heim í alla neikvæðnina.  O nei, þvílíkur léttir að fá frí frá öllum þessum leiðindafréttum og öllum "sérfræðingunum" sem hafa farið mikinn síðan í haust.  Mikið vildi ég óska að "sérfræðingarnir" og fjölmiðlamenn færu á jákvæðni námskeið.    Það virðist búin að vera mikil keppni í gangi um hver getur skúbbað leiðinlegustu fréttina.  Og við erum búin að vera fréttalaus í hálfan mánuð núna og ég sakna ekki fréttanna. 

Nema hvað við fórum í golf í morgun, einhver hissa.  Við fórum á völl sem heitir Deer Island.  Hann er staðsettur á eyju og eins og þið sáuð í gær þá hélt ég að hann væri hreinn hryllingur.  Nema hvað þetta var einhver skemmtilegasti völlur sem ég hef spilað.  Golfið var vara alveg þokkalegt, hefði mátt vera betra og hefði getað verið verra.  Svo eru bara 2 hringir eftir því við förum héðan eldsnemma á sunnudagsmorguninn til dagsdvalar í New York.

Það er búin að vera bongoblíða í allan dag en eins og stendur er mikið þrumuveður fyrir utan.  Eldingarnar eru stórkostlegar og þrumurnar sem þeim fylgja eru háværar mæ god!!!  En þetta er það sem þarf, ég vona að rigni í smástund.  Ótrúlegt að ímynda sér mig skrifa þetta.  Ég og rigning höfum nú ekki oft verið vinir.  En núna er hún velkomin.

Bestu kveðjur úr þrumunum í Davenport.


Ja hérna.

Enn einn dagurinn að klárast hérna hjá okkur í yndislega Davenportinu okkar.   Ég vild óska að golfhringurinn í dag hefði verið jafn yndislegur.  Það var svo langt frá því að það var algjörlega dapurt.  En á morgun er ný hringur og núna á hræðilega erfiðum velli.  Og þá er bara að standa sig  er það ekki bara?

Við gátum ekki einu sinni klárað alveg hringinn, því þegar við vorum að koma að 18 holunni byrjaði að rigna, bara pent í fyrstu en mæ god svo byrjaði að rigna og við eins og drukknaðar rottur.  En við þornuðum og skutluðum okkur á Cold Stone Creamery og fengum okkur aldeilis frábæran ís. mmmmm.

 


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband