Í næstu viku?

Vinkona mín hefur yndislegt tímatal.    Það er eiginlega pínu svona tilhlökkunartímatal.  Ég er farin til dæmis að hlakka mikið til sunnudagsins.  Þá get ég með góðri samvisku sagt að ég sé að fljúgja í frí í "næstu viku".  Sko ég skal útskýra.  Ég ætla að fljúga af stað föstudaginn 26 sept.  Á sunnudaginn eru semsagt skv tímatali okkar hinna tæpar 2 vikur eða 12 dagar í brottför.  Nei vinkona mín segir að ég sé að fara í næstu viku.  Er þetta ekki dásamlegt .... jú þetta er eiginlega líka alveg rétt, þegar sunnudagurinn er kominn þá er ný vika komin  og er ekki föstudagurinn 26 í næstu viku á eftir þessari sem byrjar á sunnudaginn?    Jú það er sko alveg rétt og það er miklu styttra í eitthvað sem gerist í "næstu viku", heldur en það sem gerist eftir "tæpar 2 vikur"

Héðan í frá ætla ég að kalla þetta tilhlökkunar tímatalið og á sunnudaginn er ég sko að fara í NÆSTU VIKU. 

Strætóvilji ha??

Það lá við að skyrið mitt hrykki illa ofan í mig, þegar ég fletti blaðínu í morgun og sá í vinstra horninu á einni blaðsíðunni:  "VANTAR VILJANN TIL AÐ NOTA STRÆTÓ".  Þessi fyrirsögn vakti athygli mína svo ég las áfram.  Þarna er Ármann Kr Ólafsson að útlista að fólk almennt vilji alls ekki nota strætó, kerfið sé bara hið ágætasta en fólkið vilji einhverrra hluta vegna ekki nota vagnana.  BÚLL SHITT  afsakið orðbragðið.

Þegar ég flutti í hverfið mitt fyrir 6 árum var dóttir mín í menntaskóla og ekki komin með bílpróf.  Því lá beinast við að hún ferðaðist með strætó í skólann.  Það var bara eitt vandamál, það gekk enginn strætó í hverfið.  Ég hafði samband við hann Pétur hjá Strætó og átti við hann nokkuð skemmtileg tölvupóstsamskipti.  Mér fannst þá og finnst enn að ég og mínir eigi rétt á þokkalegri strætóþjónustu ekki síst þar sem ég borga gommu í skatt og sá skattur fer að hluta til í strætó, en ég svo mikill auli að flytja í hverfi þar sem strætó sá sér ekki fært að þjóna.  Til að gera langa sögu stutta þá tók stubban mín bílpróf, við öngluðum saman í gamlan bíl með henni og ég sendi Pétri hjá strætó síðasta tölvubréfið og þakkaði honum fyrir enga þjónustu.  Síðan hafa nokkur strætókerfi komið og farið og Ármann Kr og félagar misstu amk einn viðskiptavin.

Núna gengur strætó í hverfið mitt.  Einn góðviðrisföstudag var ég svo ljónheppin að eiga frí í eftirmiðdaginn, mælti mér mót við uppáhaldsfrænkuna og við skutluðumst í bæinn, fengum okkur löns og hvítvínstár.  Þegar að heimför kom, datt mér eiginlega ekkert annað í hug en að taka leigubíl.  Frænkan benti mér á strætó og gaf mér meira að segja strætómiða.  Þarna vantaði mig ekki viljann, ég skokkaði á Lækjartorg, beið í smástund eftir vagninum.  Frænkan var búin að segja mér að biðja um skiptimiða, sem ég gerði samviskusamlega og hreiðraði svo um mig í ágætis sæti.  Ferðin í Garðabæinn var hin skemmtilegasta og ég orðin svo opin fyrir strætó að hið hálfa hefði verið miklu meira en nóg.  Ég fór út við "Bitabæ" skveraði mér undir Hafnarfjarðarveginn til að ná í vagninn heim til mín.  Kíkti á tímatöfluna og jú viti menn það átti vagn að fara kl. 48 semsagt 12 mínútur í..  Ég hinkra og á réttum tíma stekkur bílstjórinn út úr einhverri hurð.  Jú hú strætó er flottur hugsa ég.  Maðurinn segir við okkur tvær sem vorum að bíða eftir vagninum:  VÍFFFFFILSSSTAÐIR, ha nei ég var ekki að fara að Vífilsstöðum, ég var að fara í Ásahverfið og segi manninum það.  VÍFFFFFILSSSSTAÐIR segir þá maðurinn aftur, ég orðin eins og fífl í framan, nei ég er ekki að fara að Vífilsstöðum.  Þá kom í ljós að vagninn fór að Vífilsstöðum, stoppaði svo aftur á stöðinni og dröslaðist svo heim til mín, hugsanlega með viðkomu á Álftanesinu.  Bílstjórinn talaði ekki aðra íslensku en þessa, skildi mig augsnýnilega ekki baun.  Nei ég nennti þessu ekki svo ég skundaði af stað á háhæluðu skónum mínum.  Ég var 20 mínútur að ganga heim og enginn strætó var kominn.  Ég semsagt var fljótari að trítla á háhæluðu skónum en að taka strætó.

Ármann minn.  Mig skortir ekki viljann.  Mig skortir strætó.  Ég hef alltaf verið fylgjandi strætó, en það verður þá að vera hægt að nota kerfið.  Og annað,  ég eða aðrir eigum rétt á því að geta talað málið okkar við strætóbílstjórann, ég á ekki og vil ekki þurfa að kunna pólsku, litháísku, rússnesku, kínversku eða nokkuð annað mál en íslensku til að geta fengið upplýsingar hjá strætóbílstjóra.

Þetta finnst mér að minnsta kosti

 

Morgunumferðin, oj barasta

Skólarnir eru byrjaðir og það má sjá á umferðarteppunni á morgnanna.  Ég legg leið mína úr Garðabænum í Skeifuna á hverjum morgni.  Á venjulegum sumardegi tekur þetta ferðalag svona um það bil 13 mínútur, fer eftir því hvort ég lendi á grænu ljósi við Hafnarfjarðarveginn.  Allt í lagi með það.

En núna..... skólarnir byrjaðir og þá tekur mig þann tíma að komast úr hverfinu mínu út á Hafnarfjarðarveginn.  En ég er svo glöð að það er verið að bora Héðinsfjarðargöng.  Höldum áfram ferðalaginu mínu og fjölmargra annarra.  Þegar á Hafnarfjarðarveginn er komið tekur ekki mikið betra við, umferðin silast áfram og algengur ferðatími í Skeifuna á góðum haust og vetrarmorgni er um það bil 35 til 40 mínútur.  Aftur er ég svo glöð að það er verið að bora Héðinsfjarðargöng.

Nei vitið þetta er bara ekki hægt, mér sýnist umferðarmannvirkin hérna á höfuðborgarsvæðinu vera sprungin og kannski fyrir löngu, mér heyrist á samverkafólki mínu, sem býr fyrir ofan Ártúnsbrekkuna, þar vera svipað ástand.  Ennþá ítreka ég gleði mína með borun Héðinsfjarðagangna.  Í alvöru talað, þá er þetta auðvitað algjörlega ómögulegt, hérna á þessum landshluta eru langflestir á ferðinni og að ferðatími milli staða séu eins og landshluta á milli er auðvitað algjörlega óásættanlegt.  Ferðalög mín á höfuðborgarsvæðinu eru ekki nein luxusferðalög, ég er bara að fara í vinnuna og finnst mér, ég alveg geta gert kröfu til að umferðarmannvirki anni að mestu leyti umferðinni sem er á svæðinu.  Gott mál að samgöngunefnd skyldi sjá sér fært að skoða samgöngur á höfuðborgarsvæðinu, ég hefði viljað vita af þeim, hefði þá gjarnan boðið þeim í morgunkaffi og síðan leyft þeim að sitja í með mér í vinnuna. Á leiðinni hefði gefist nægur tími til að ræða umbætur og viðra hugmyndir....

 En ég er SVO glöð að það er verið að bora Héðinsfjarðargöng.

 Þetta finnst mér að minnsta kosti.

Pólska ljósmóðirin

Áfram um útlendinga á Íslandi.

Sá í sjónvarpinu í gærkvöldi viðtal við pólska ljósmóður sem vinnur hér á landi.  Þar var á ferð kona að mínu skapi.

Hún flutti hingað fyrir 6 eða 7 árum, útlærð ljósmóðir frá Póllandi.  Ekki var menntun hennar viðurkennd á Íslandi, svo hún skellti sér í skóla til að verða sér út um íslensk réttindi.  Þarna fannst mér hún strax orðin jákvæð og frábær.  Hún er búin að skrifa bæklinga á pólsku um meðgöngu og fæðingu, til að auðvelda samlöndum sínum.  Annað prik frá mér.  Þarna var ennþá fréttamaðurinn að kynna konuna.  Svo hófst viðtalið.  Konan talaði nánast lýtalausa íslensku, jú það var hægt að heyra hreim, en hvað með það.  Orðaforðinn var flottur, hún beygði orðin rétt og talaði hið besta mál, sem margir íslendingar gætu verið ánægðir með sjálfir.

Þarna var kona á ferð sem er fengur í að hafa á Íslandi.  Hún var augljóslega hingað komin til að samlagast samfélaginu sem hún flutti til, hún ætlaði sér ekki að vera gestur hérna, hér ætlaði hún að eiga heima.  Þetta er kona sem mér finnst aðdáunarverð.

Það finnst mér að minnsta kosti.

Ferð í bakaríið.

Um daginn átti ég leið um Laugaveginn, sem vart er í frásögur færandi.  Var nokkuð liðið á daginn og þegar ég trítlaði framhjá Sandholt bakaríinu greip mig löngun í panini brauð.  Ekki mjög flókið fannst mér.  Ég semsagt dreif mig inn, þurfti að bíða í dágóða stund eftir að afgreiðslustúlka kæmi til aðstoðar.  Ég bauð góðan daginn og sagði si svona "áttu panini brauð?"   Þá segir vesalings stúlkan:  "sorry I don't speak Icelandic".  Ég var nú dálítið hissa á skilningsleysi stúlkunnar, var smá stund að tína kjálkann upp úr gólfinu, en svaraði greyinu si svona:  "do you have panini bread?".  Nú vorum við að tala saman, stúlkukindin og ég.  Nei hún átti ekki panini bread.

Þegar ég dreif mig út úr bakaríinu var ég fúl ég á ekki að þurfa að tala útlensku í íslensku bakaríi.  Varð líka hugsað til þess ef mamma mín hefði orðið svöng fyrir utan Sandholt.  Mamma sem skilur ekki orð í erlendu máli, hún hefði komið algjörlega að tómum kofanum í bakaríinu.  Semsagt fólk sem skilur ekki erlend mál er ekki velkomið í Sandholt á Laugaveginum.

Svo fannst mér þetta ótrúlega fyndið, hvað skildi stúlkukindin ekki?  var það "panini brauð" eða "panini bread".  Fyrir mér hefði "panini" verið lykilorðið.

Ekki það að ég hafi mikið á móti útlendingum vinnandi á Íslandi.  Ég var sjálf útlendingur vinnandi í Englandi fyrir mörgum mörgum árum.  Ég hefði aldrei, aldrei, aldrei fengið þar vinnu og ekki talað málið og ég var ekki í afgreiðslustarfi.  Mér finnst okkur íslendingum boðið uppá dónaskap af þjónustuaðilum sem hafa starfsfólk í þjónustustörfum, sem ekki tala málið okkar, málið sem er málið í landinu.

Mér finnst þetta að minnsta kosti.

Fór á slysó

Myndarlegar húsmæður eins og ég  geta nú lent í ýmsum hrakningum.  Var ég ekki bara í sakleysi mínu að sneiða lambaket, þegar hnífurinn einhvern veginn rataði á vitlaust ket.  Hann semsagt lenti á vinstri vísifingri mínum.  Blóð út um allt og flipi næstum skorinn af.  Gamli límdi þetta saman með plástri og síðan var brunað á slysó.  Þegar næstum 3 klukkutímar voru liðnir var ég í alvöru farin að hugsa mér til heimferðar, það var jú ekki farið að blæða í gegnum plástrana og ég er nú ekkert að yngjast, fannst tíma mínum betur varið heima við.  En lét mig hafa biðina og skoðaði fólkið sem beið með mér.  Við vorum flest búin að bíða svo lengi saman að mér fannst ég næstum því þekkja þetta fólk og hafði samúð með því.   Loksins kom þó að mér, mér fannst þetta næstum því skammarlegt erindi, skurður á putta, fannst ég eiginlega vera að trufla.  En þegar hjúkkan tók plástrana af puttanum þá byrjaði blóðið að flæða aftur, eins og geit hefði verið slátrað á borðinu.  En þegar stúlkan var ekki viss um að það væri líf í flipanum mínum var mér allri lokið og ég sá mikið eftir að hafa ekki strokið af biðstofunni.  Sem betur fer var læknirinn ekki sammála og bróderaði af mikilli snilld flipann aftur á.  Stubban sá tækifæri í meiðslum móðurinnar.  Hún á að fá að taka saumana úr undir leiðsögn hjúkkunnar sem hún verður með á vakt....

Mér finnst ég ekkert nema putti,  hann flækist alls staðar fyrir og það er sko ekki auðvelt að pikka á lyklaborðið, þetta einhvern veginn ruglar allt.  Ekkert golf fyrr en eftir amk 9 daga þegar stubban rífur saumana úr  .  En hvarð er ég að kvarta, þetta er bara smá skeina á putta.....

Hvernig eru græjurnar knúnar áfram?

Þetta datt mér í hug þegar ég sá myndina frá tónleikunum í Mogganum í morgun.  Ekki getur verið að græjurnar á sviðinu í gærkvöldi hafi verið knúnar áfram með rafmagni, sem hefur komið frá einhverri hræðilegu virkjuninni?  Mér dettur helst í hug að baksviðs hafi verið fjöldi manna á þrekhjólum eða hlaupandi í æ þið vitið svona hamstrahjólum.

Varð líka hugsað til umhverfisins þegar ég las viðtal við Björku um daginn.  Þar er hún að lýsa því að hún á heimili m.a. í New York en þar gæti hún ekki verið nema í hálfan mánuð í senn, þá verði hún að komast í burtu í náttúruna.  Hún hlýtur að hjóla.  En þá hugsa ég líka:  hvernig var hjólið hennar búið til?  Hvernig ferðast heitir umhverfisverndarsinnar?  Dettur þetta bara svona í hug því þeir sem stóðu að tónleikunum í gærkvöldi hljóta að ferðast töluvert og að ferðast á milli landa mengar svo sannarlega umhverfið.  Falleg hugsun en ég held að ekki sé hugsað alla leið.

Las líka einhversstaðar einhverntíman að mesti mengunarvaldur þ. e. það sem losar eitthvað gas (sjáið hvað ég er minnug) í mestu magni út í andrúmsloftið, séu beljur, jáhá Skjalda gamla og vinkonur hennar prumpa svo mikið.  Bönnum beljum að prumpa.

Óður til náttúrunnar í Laugardal

ANDLÁT SUMARBLÓMANNA

Setti niður 20 stykki stjúpur á 17. júní eins og frægt er orðið.  Uppskar bakverki í nokkra daga en hver setur það fyrir sig til að fegra sitt nánasta umhverfi?  Ef svo stjúpudruslurnar myndlu láta svo lítið að tóra fram á haust.  Núna tæpum 2 vikum seinna eru 4 af 20 farnar yfir móðuna miklu.  Þær eru steindauðar, DAD (dead as a doornail).  Samt erum við gömlu búin að vera vakandi og sofandi yfir velferð þeirra, passa að ekki þorni moldin þeirra, spjalla við þær og hvað eina.  Kannski erum við bara svona leiðinleg að þær hafa framið sjálfsmorð, minnug plantnanna hjá þeim í Fóstbræðrum hérna um árið, munið mússí mússí mússí.... 

Ég man svo sannarlega fyrri sumarblómatíma.  Eitt árið keypti ég fullt af fræjum sem ég nostraði við að koma í plöntur, potaði niður í sumarbyrjun eða í endaðan júní og átti svo fullt í fangi með að halda í jörðinni fyrir roki og annarri óáran.  Náði samt nokkrum á legg og safnaði fræjum frá þeim til nota árið á eftir.  Dró svo fræin fram einhverntíman í feb eða mars að mig minnir, lagði undir mig hálfa stofuna til að rækta stjúpur, sem svo um sumarið komust sumar á legg og gerðu mig hreykinn garðeiganda og garðálf, og svo voru það hinar sem annað hvort fuku á haf út eða dóu drottni sínum af öðrum óþekktum ástæðum.  Nú er ég vaxin uppúr þessu garðstússi.  Garðurinn er nú samt nokkuð stór.  Man líka eftir þegar við gömlu vorum alveg að kafna úr arfa og fengum manninn til að gera tilboð í arfatýnsluna.  Hann leit spekingslega yfir beðin, hafði reyndar aldrei séð áður svona stóran garð, hm hm hm þetta tekur 3 daga í það minnsta og mennirnir hans duglegir.  Það gera 130 þúsund.  Ég var í nokkra stund að tína kjálkann á mér uppúr arfabeðinu.  Næsta laugardag var tekið á því,  ég sendi gamla út í garð um morguninn, hann kom inn um hádegi, garðurinn arfalaus og gamli fékk bjór að launum.  Góður díll það.

Farin að þrífa....

Blogg blogg blogg

Úff er ekki kominn tími á blogg???   Er búin að vera að njóta lífsins síðustu daga í þessari líka brakandi blíðu.  Reyndar hefur mér findist vera pínu "gluggaveður", því þegar á golfvöllinn er komið þá virðist alltaf vera hvasst.   Er aldrei logn á þessu blessaða landi?  ég bara spyr. 

Við gömlu fórum á þjóðhátíðardaginn og keyptum sumarblóm sem er nú vart í frásögur færandi, nema fyrir verðið..... obbosí það kostar alveg helling að gera huggulegt í garðinum sínum.  Okkur langaði í einhver hugguleg ker til að skutla stjúpunum í  en maður þurfti næstum að fá lán fyrir þeim.  Hver kaupir þetta?  Amk ekki ég, ég holaði bara mínum fínu stjúpum niður í beð og keypti ekki neitt ker  og ætla sko ekki að kaupa neitt ker í bráð verðið er algjörlega út í hött.  Eigum við kannski að tala svo um gerfiblómin?  Hef verið með þessi drellfínu gerfiblóm í einu hengi, þið vitið þá þarf ekki að vökva eða neitt.  Þau eru nú orðin dálítið föl og lúin svo okkur datt sú fáviska í hug að endurnýja.  Nei þau verða endurnýjuð með hitabeltisplastblómum sem við kaupum í WalMart fyrir slikk í næstu ferð okkar westur til USA.

Annars er lífið bara golf þessa dagana.  Ég er búin að golfa svo mikið að mig er farið að verkja í tærnar eftir allt þetta labb og er ég nú vön að labba.  Ætla samt aftur í golf í fyrramálið. 

Hvað er að?

Hvernig getur nokkur maður gert svona lagað?  Það er með ólíkindum hvað fólki dettur í hug.  Mér finnst þetta bera vott um mannvonsku að fara svona með lítið dýr.  Reyndar er mér alveg sama hvort dýrið er lítið eða stórt, svona gerir ekki nokkur maður með fulla hugsun.  Reyndar er hvolpgreyið sennilega bara heppið að vera sloppinn úr klóm þessa manna og vonandi kemst hann í betri hendur.

Dýraníðings leitað